Poetry - Waarom

Be sure to come back often because this page will be updated almost every day!!!

 

 Het antwoord op jullie vraag waarom toch

Waar zijn jullie toch mee bezig, jullie vragen is er iets mis,
iets mis dat is er zeker, ik weet alleen niet wat het is.
H et heeft iets met school te maken, daar voel ik me alleen,
ik heb daar niemand om te praten, ik draai er maar niet omheen.
Ik kan met niemand ouwehoeren, daar hou ik toch zo van,
ik durf ze niet aan te kijken, ik denk dat ik ze niet vertrouwen kan.
Ik zit daar aan een tafel, er zitten velen om mij heen,
ik zit daar maar te staren, en denk help waar moet ik heen.
Ik zit iedereen af te snauwen, zodat ik iedereen op afstand houd,
ik kwets op dat moment die mensen, dat laat me echt niet koud
Ik ben bang voor een confrontatie, bang dat iemand mij kwetst,
maar ik doe het wel bij anderen, dat is wat mij zo etst
Ik ben heel erg egoïstisch, ik weet niet hoe dat kan,
ik ben zo ongevoelig, als iemand iets zegt hak ik hem in de pan.
Waar ben ik nu toch mee bezig, dit is toch niet wat ik wou,
dit is het tegenovergestelde, ik wilde mensen helpen, zodat mij gedrag
zich verbeteren zou. ,
Dit zal mij zo nooit lukken, omdat ik mijzelf niet begrijp,
ik moet mijzelf leren beheersen, dit wil mij maar niet lukken, ik kan dit
niet alleen,
ik hoop dat iemand kan helpen, ik accepteer hulp van iedereen.
lk ben weer hetzelde bezig, net als de vorige keer,
ik heb weer zelfmedelijden, maar het doet ook zo zeer.
Ik had weer alles opgebouwd, dat gaat nu alweer kapot,
Zeg me toch, waarom doe ik dat , dan voel ik me weer zo rot.
Ik wil ook wle graag studeren, maar niet dat wat ik op school gekozen
heb, ik heb het verkeerde pakket,
leren vind ik niet erg, maar wel met deze vakken, daar heb ik niks aan,
daaraan beleef ik geen pret.
Mijn zus is weg, ik mis haar zo, ik ben wel blij voor haar,
Maar ik woon hier, en zij woont daar.
Ik begon mijn zus net te kennen, ook al zaten we elkaar telkens te
Jennen,
Zij is nu weg net nu ik aan het idee begon te wennen.
Al die jaren weggegooid, nooit heb ik aan haar gedacht,
Dat ik haar ooit zo zou kunnen missen, dat had ik nooit verwacht.
Al deze dingen, misschien nog wel meer,
Al deze dingen verzieken het weer.
Zo gaat het altijd, wat doe ik toch verkeerd,
Misschien is het de waarheid verdrukken, net alsof het me niet
Interesseert.
Het spijt me dat ik alweer alles kapot gemaakt heb, dat het alweer zo ver
moest komen.
Maar ik kan niet alles opkroppen, alles moet er juist uit, anders wordt
het alleen maar erger in plaats van beter. lk denk dat dit zo moeilijk
voor mij was om gewoon te vertellen, omdat het de waarheid is
waarmee ik het meeste moeite heb. Ik hoop dat nu ik het duidelijk heb
gemaakt, dat daar ook iets aan gedaan wordt, en dat ik hierbij ook op
hulp van anderen kan rekenen. lk vind zoiets moeilijk om te vragen,
maar hier kom ik zelf niet uit tot mijn spijt. Ik hoop dat het duidelijk is,
dat ik nu bereid ben om zo open mogelijk te zijn

Geschreven door Dave Muyen 19/11/'98




View My Guestbook
Sign My Guestbook